نظرات ياداشت 7. ابرهاي همه عالم شب و روز در دلم ميگريند... - اين سطرها که پر ميشوند لحظات ناب عمر من اند

+ صادق

هرگاه به اين جا سر مي زنم و مي بينم که چه قدر در اوج مي نويسي، شرمناک برمي گردم که پاسخي در خور آن نمي يابم. تک تک اين واژگان را گويي با تاروپود جانت مي نويسي که اين قدر اثرگذار بر قلب ها مي نشينند. خود خوشبختي به نظرم آن مخاطبي است که سوي اين کلمه هاي او را نشانه گرفته است. او خود خوشبختي است. او خوش بخت ترين آدم روي اين کره زمين است. هر کسي هست، بايد حواسش جمع باشد اين همه مهر را بيهوده از دست ندهد.

راستي، گفتي دنيا از رنج ما چه عايدش مي شود. دنيا از رنج ما کيف مي کند. حال مي کند. مي پرد بالا و پايين و جنگولک بازي در مي آورد. از دل سوزاندن ماها شير شير مي شود. مي رود تا فکري ديگر کند براي بيشتر سوزاندن؛ چون ما آدم ها هم پوست کلفت مي شويم و هر بار ياد مي گيريم چه طوري از رنج هاي دنيا خلاص شويم. اميدوارم هميشه شاد باشي و زلال مانند همين متن هايت...

پاسخ

ممنون ازمحبتتون.واقعا کيف ميکنه.واقعا.... حدود سه و ربع نشون داد نظرتون رو، و البته نظرات بعد از شما رو.