بالاخره شد و موقت دسترسيم سروساموني گرفت بعد حدود 2ماه و اندي...

خب باس بگم که اين متن رو همون اوايل خوندم؛ و راستش بيشتر از ساير متن هاتون! اگه هر مطلبتون رو 4-5 بار ميخوندم، اين يکي رو حداقل 9بار خوندم. البته هربارم يه نکته به ذهنم رسيد براي گفتن که نشد و متاسفانه از يادم ميرفت تا نوبه بعدي که ميخوندم! :دي

از حواشي چو بگذريم...! :)

معرکه است. بي غلو. هنوز اون حس از هم گسيختگي ه افکارتون رو که توي مطلب هاي قبلي هم بهش اشاره کردم هست! علاوه بر اون يه نقطه کور هم حس شد يه بار! اما خب بنظر منه بي سوات، اين مطلب به نسبت اون دوگانه اي که قبلا داديد، حکم دوقدم يکي بود! زيبا بود الحق...

بعد يه سوال! ربط انار رو به منظور و حالت روحيتون حين نوشتن متوجه شدم؛ ربط فلامنکو رو هم به اون حس و حالتون رو فهميدم! اما متوجه ربط انارتون با فلامنکو نشدم!!!! روشنم ميکنين؟! ممنون ميشم...