نظرات ياداشت 11. نيستي که بريزمت روي عميق ترين زخمم - اين سطرها که پر ميشوند لحظات ناب عمر من اند

آهان آره، منم همون ترجمه اسدالله امرايي رو خوندم.
فک کن، پريشاني و درهمي اوضاع حتي توي همون ظاهر نوشتارشم موج مي زنه! يني من اول اولش فکر کردم چه مترجم بي فکري، چرا پانکچوئيشن هاي رو رعايت نکرده :پي
بعد ديدم هههههه، خو سبک نويسنده س، اصن اصلش همينه!
(اين که تعريف کردن قصه نبود که؟ اگر بوده که خودم رو مستحق اعدام مي‌دونم.. )

ايشالا حالشون خوب مي شه به زودي و حتماً هم توي همين روزمرگي ها مياي اينو بهمون مي گي :

پاسخ

نه تعريف کردن قصه که نبود ولي خب نميگفتي بذاري منم خودم کشفش کنم! البته الانم ميتونم بگم خودم فهميدم! بي زحمت!ممنون .انشاء الله